مکتب عشق 13

غزلی نغز و شیوا از حضرت حافظ تقدیم به پیشگاه قلب عالم امکان حضرت صاحب الزمان

صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را             که سر به کوه و بیابان تو داده‏ اى ما را

شکر فروش که عمرش دراز باد چرا             تفقّدى نکند طوطى شکر خا را

غرور حسن اجازت مگر نداد اى گل             که پرسشى نکنى عندلیب شیدا را

به خُلق و لطف توان کرد صید اهل نظر             به بند و دام نگیرند مرغ دانا را

ندانم از چه سبب رنگ آشنائى نیست             سهى قدان سیه چشم ماه سیما را

چو با حبیب نشینىّ و باده پیمائى                      بیاد دار محبّان باد(ه)پیما را

جز این قدر نتوان گفت در جمال تو عیب             که وضع مهر و وفا نیست روى زیبا را

در آسمان چه عجب گر به گفتۀ حافظ        سماع زُهره به رقص آورد مسیحا را