الهی زندگی ها را در نشیب و فرازها با نگین نام خود مزین فرما
الهی خانه دل ما را به نثر سکوت و نظم صعود بیارای
الهی پیوندی دل پذیر بین عقلها و دل ها باش
الهی سه تار دل ما را به نوای خوش خدایا در کنسرت زندگی بنواز
الهی ترانه وجودمان را به نغمه های دل انگیز شیدایی سرشار از شور و شعور فرما
الهی توان تحول و دگرگونی از صفات مخلوق به صفات خالقرا به همه ما عنایت فرما
الهی غایت ارزوها یمان و نهایت امیدهای مان باش
الهی عقربه های کشتی وحودمان در اقیانوس پرتلاطم دنیا به سوی خودت تنظیم فرما
الهی به هنگام پرواز در فضای بیکران زندگی خلبان هواپیمای وجو د مان باش
الهی به هنگام سیر در دریای طوفانی کاپیتان کشتی نفوس مان باش
سلام و درود
یک سوال داشتم.
چرا الهی؟
حکمت این همه الهی چیست؟
آیا خدایی خارج از وجودتان مد نظر است؟ یا همان خدای درونی را میگویید؟ اگر همان خدای درونی است پس چرا این لحن را انتخاب کرده اید؟
سلام و درود برشما
ضمن سپاس فراوان از اظهار نظر شما
این صرفا یک زبان معهود برای بیان ان حقایق است ..و البته خدا همان سرشت درونی است که عالم و ادم از ان ساخته شده است و محیط بر ان است با ان معیت قیومیه دارد و...همان که فرمود :فطره الله التی فطرالناس علیها .این لحن نیایش است و صرفا یک انتخاب از بین گزینه ها است ...بیشتر جنبه ذوقی و شهودی و حسی داردتا استدلالی بنابراین درپاسخ به پرسش جنابعالی فقط می توانم بگویم با حس من سازگارتر است والبته حس می کنم که مخاطبین نیز شاید این لحن را بپسندند اما اگر مخاطبین پیشنهاد بهتری داشتند که انرا سازگارتر و جوان پسندتر یافتند با کمال میل استقبال می کنم . اگر نکاتی به نظرتان می رسد بسیار خرسند می شوم اگر از طریق ایمیل یا همین وبلاگ انها را دریافت نمایم .
البته یک نکته دیگر هم دارد و ان اینکه در شرایط عدم ازادی بیان می توان در قالب دعا به اسانی سخن گفت :یعنی اگر دقت فرمایید می توانید به اسانی مصائبی و مسائلی که فرد و جامعه ما دچار ان است از خلال دعاها دریابید در حالی که بیان مستقیم و شفاف انها به ویژه در محیط های کوچک دردسرافرین می شود همچنان که نمونه ای از ان را چندی قبل شاهد بودید و اظهار لطفی نیز درباره ان فرمودید .
و اما اینکه فرمودید :خارج از وحود ...یا خدای درونی <حضرت امیر در توصیف ذات اقدس اله فرماید :داخل فی الاشیاء لا بممازجه و خارج عن الاشیاء لا بمزایله