برای رسیدن به موفقیتهای مادی ومعنوی ، علاوه بر پشتکار ؛ نیاز به تقویت 3 ارتباط ذیل داریم :
1- ارتباط صادقانه و بنده گانه با خدا .
2- ارتباط صادقانه و مهربانانه با خودمان .
3- ارتباط صادقانه و مهربانانه با دیگران .
در صورت ضعف در هریک از سه مورد ، در طول زمان محکوم به شکست میشویم.
(نظر یک خواننده محترم که تمایل داشتند نظرشان در وبلاگ بیاورم )
سلام
ممنون از لطفتون. خب نظر خودتون در مورد این مطلب چیه؟ آیا خودتون همواره اینها رو رعایت کردیده اید و به موفقیت رسیده اید؟ چند در صد از این سه گزینه به تفکیک در خود شما تحقق یافته است؟ منظورم اینه که بعضی ها با خدا صادقند و بنده خوبی هم برای خدا هستند ولی خودشون رو فراموش کرده اند و یا با دیگران ارتباط صادقانه و مهربانانه ای ندارند و همین امر موجبات رنجش فی مابین را بوجود می آورد.بالطبع موفقیتی هم در هر دو جنبه زندگی کسب نمی کنند.
شما از کدام دسته اید؟
مثلاُْ من خودم به خاطر رضای خدا آنقدر با دیگران مهربانانه رفتار می کنم که گاهی از این رفتارم سوء استفاده می شود و این باعث ناراحتی ام میشه.ولی بازهم قضاوت را به خدا واگذار می کنم . خب چه می شود کرد.
بدرود
مهم حقیقت وجود است این که من چه شغلی داشته باشم یا چه سمتی یاچه هویت دینی یا قومی مهم نیست ...حقیقت یکی است اما هویت ها متفاوتند ما نباید بگذاریم تفاوت در هویت ها ما را از خودمون و از خدا و از یکدیگر جدا کند ...اگر واقعا ادم دچار خودفراموشی شود نمی تواند برای خدا هم شرط بندگی به جا اورد چون این دو لازم و ملزوم یکدیگرند یعنی کسی که خود را بشناسد خدا را هم می شنسد وانکس که خدا را شناخت به همان میزان که از شناخت خدا بهره ای دارد مقام انسان و همنوعانش را در می یابد و همچون پیامبر اسلام می فرماید : الناس معادن کمعادن الذهب و الفضه انسان ها معدن هایی هستن مانند معادن طلا و نقره . از منظر یک انسلان عارف به حق همچنانکه حافظ فرماید :عاشقم بر همه عالم که همه عالم ازوست
یا این جهان چون خط و خال و چشم و ابروست که هر چیزی به جای خویش نیکوست انهم که فرمودید :این برداشت ناقص وهمی ماست که سوء استفاده می پنداریم اگر به حقیقت توحید ناب دست یابیم ان را هم هدیه خدا برای تعالی و تجرد روح خود تلقی می کنیم اگر فرصت کردید کتاب روح مجرد را اگر نخوانده اید بخوانید